Mijn verhaal
In 2004 startte mijn avontuur als ondernemer. Onverwacht en onvoorbereid nam ik het inmiddels 50-jarige bedrijf over van mijn vader, een familiebedrijf dat op het randje van faillissement balanceerde en commercieel gezien stilstond.
Een tijd van heel hard werken volgde. Maar hoe lang mijn werkdag ook was en ongeacht de hoogte van de versnelling waar ik in werkte: er zat nooit genoeg tijd in een dag.
“Bij elke stap die ik vooruit zette, ging ik 2 stappen achteruit”
Ondertussen draaide ik in duizelingwekkend tempo vicieuze cirkels en ondervond ik dat loyaliteit en interesse voor en door medewerkers in een bedrijf anders worden ervaren. Ik sprong in de enorme gaten die keer op keer in de bedrijfsvoering ontstonden en op elk vraagstuk van medewerkers was mijn antwoord: ‘dat los ík op.’ Om vervolgens mijzelf de vraag te stellen: maar hoe los ik dit dan op? Want wanneer je als ondernemer in je eigen bedrijf meewerkt, is er altijd wel iets dat tijd en aandacht kost: een personeelstekort, een nieuwe website of een reorganisatie. Het hield maar niet op. Bij elke stap die ik vooruit zette, ging ik 2 stappen achteruit. Totdat ik met de rug tegen de muur stond.
“Niet langer was de vraag: ‘hoe los ík dat op’, maar eerder ‘wie lost dit op?”
Ik nam het besluit om mezelf te ontwikkelen en merkte dat daarmee het bedrijf ook verder ontwikkelde. Zo leerde ik om niet hard maar vooral om slim te werken. Dat betekende dat ik boven de materie uitsteeg en de situatie naar eigen hand zette. Ondertussen startte ik een zoektocht naar de juiste mensen die mij konden ondersteunen om met het bedrijf van goed naar beter te gaan. Niet langer was de vraag: ‘hoe los ík dat op’, maar eerder ‘wie lost dit op’?
Het element tijd, dat eerder nog mijn grootste vijand was, werd mijn vriend. Zo ontdekte ik dat als je slim werkt en je werk met volledige aandacht doet, dat focus het gevolg is. En focus houdt je scherp. Die slimmere manier van werken, betere tijdsindeling en focus zorgde ervoor dat de resultaten van het bedrijf door het plafond gingen. En nog veel belangrijker dan die bedrijfsresultaten: ik kreeg er lol in en er ontstond er een gezonde balans tussen werk én privé. Dit maakte het mogelijk dat ik mijn gezin echt op de eerste plaats kon zetten, in plaats van alleen heel hard te roepen dat zij op nummer 1 stonden.
“Door letterlijk de dingen l a n g z a m e r te doen, kwam ik in een veel betere flow”
Ik zie het als een doorbraak in mijn leven, dat ik ondanks de weerstand die ik voelde dichterbij mezelf kwam en meer afstand kon nemen van mijn bedrijf. Ik kon het effect echt merken van vertragen. Het heeft me enorm veel moeite gekost om te leren werken in de 2e versnelling omdat ik altijd in de 7e versnelling werkte. Door te vertragen, letterlijk de dingen l a n g z a m e r te doen, kwam ik in een veel betere flow. En eerlijk is eerlijk -en ik had nogal een oordeel-; yoga en wandelingen maken hebben hier ook echt aan bijgedragen.